Kot norweski leśny – wygląd, cechy, standard rasy według FIFe

Czym jest standard rasy?

Standard rasy to inaczej wzorzec, wytyczne. Znajduje się w nim  opis cech zewnętrznych zwierząt danej rasy. Każda rasa kotów posiada swój indywidualny standard oraz skalę punktów. Sędziowie na wystawie oceniają każdego kota według standardu. Hodowcy dążą do tego, by wyhodowane przez nich zwierzaki jak najpełniej odzwierciedlały wygląd kota opisany w standardzie.

W FIFe ,,bazą” do powstania pierwszej wersji standardu kota norweskiego leśnego w 1976 roku był wygląd kota o imieniu Pan’s Truls. Od tamtej pory standard odrobinę ewoluował, był kilka razy zmieniany, uaktualniany. W tym momencie obowiązuje dokument zatwierdzony w 2012 roku.

Standard kota norweskiego leśnego – z 2012 roku

Standard NFO wg FIFe (w języku angielskim): http://www1.fifeweb.org/dnld/std/NFO.pdf

Tłumaczenie własne:

OGÓLNE

Wielkość: duży kot

GŁOWA

Kształt:  trójkątny, każdy bok głowy jest tej samej długości, z dobrą wysokością widoczną z profilu, lekko zaokrąglone czoło, z długim prostym profilem bez załamania (stopu)

Broda: mocna

USZY

Kształt: duże, szerokie u nasady, ze spiczastymi końcami z tufkami,  z wystającymi długimi włosami

Umiejscowienie:  wysoko, uszy powinny być otwarte, zewnętrzne linie uszu powinny podążać za liniami głowy aż do brody

OCZY

Kształt: duże, okrągłe,otwarte, ustawione lekko po skosie

Ekspresja: czujne spojrzenie

Kolor:  każdy kolor jest dozwolony, niezależnie od koloru futra

CIAŁO

Struktura: długie, silnie zbudowane, solidny kościec

NOGI

Silne, długie, tylne nogi dłuższe niż przednie

Łapy: duże, okrągłe, proporcjonalne do nóg

OGON

długi, kłaczasty, bujny, powinien sięgać co najmniej do łopatek, a nawet do szyi

FUTRO

Struktura: półdługie, wełniany podszerstek jest pokryty wodoodpornym płaszczem, który składa się z długich, szorstkich i błyszczących włosów okrywowych pokrywających plecy i boki ciała. W pełni ofutrzony kot posiada kryzę i portki.

Kolor:  wszystkie kolory są dozwolone, w tym również wszystkie kolory z białym. Niedozwolone są kolory point, czekoladowy, liliowy, cynamonowy i płowy. Każda ilość białego jest dozwolona  – biała gwiazdka, biały medalion, biała klatka piersiowa, kolor biały na brzuszku, biały na łapkach, etc.

UWAGI

Ogólne:  powinno się brać pod uwagę bardzo długie dojrzewanie tej rasy

Głowa:  dorosłe kocury mogą mieć szersze głowy niż kocice

Futro:

futro ocenia się głównie ze względu na teksturę i jakość

długość i gęstość podszerstka zależy od pór roku

u kociąt włosy okrywowe wyrastają do 6 miesiąca

 

WADY

Ogólne: za mały i zbyt delikatnie zbudowany kot

Głowa: okrągła lub kwadratowa, profil z załamaniem (stopem)

Uszy:  małe, ustawione zbyt szeroko, ustawione zbyt blisko siebie

Nogi: krótkie, cienkie

Ogon: krótki

Futro: suche, skołtunione, zbyt jedwabiste

 

 

 

 

Skala punktów – kot norweski leśny

Kot norweski leśny podczas oceny na wystawie może uzyskać maksymalnie 100 punktów:

20 punktów za głowę (ogólny kształt, czoło, nos, profil, żuchwa, zęby, broda)

10 punktów za uszy ( kształt, wielkość, umiejscowienie)

5 punktów za oczy (kształt, ekspresja)

25 punktów za ciało (kształt, wielkość, kościec, nogi, kształt łap)

10 punktów za ogon (długość i kształt)

25 punktów za futro (jakość, tekstura, długość, kolor/wzór)

5 punktów za kondycję

Łatwo można zauważyć, że najwyżej punktowane są głowa, ciało i futro  – można więc uznać, że właśnie te cechy są najbardziej kluczowe dla przedstawicieli tej rasy.